Bitmeyen Umut

Arap Kurt

[email protected]

16 Kasım 2022, 11:16

-/Devam-ı hayat

Bütün şirinliğin üzerindeydi bugün

Ne de güzelleştirmiş seni, bitmeyen umut.

Aynı umut kayısı ağacında da var, demek ki

Yaklaşan kışa rağmen.

Yoksa, bütün yapraklarını döker miydi?

(Arap Kurt )

Nedendir bilinmez eylülü sever, ekimi es geçer Kasıma yüklenir bütün şairler, Aralığa bir şey denilmemiş olması iki arada bir derede olmasından mı aralığın acaba?

Yerin, göğün, güneşin ve ayın durumuna göre şekilleniyor insanın halet-i ruhiyesi. Aylar, mevsimler de bunlardan biri elbette, lâkin kimisi bütün bunların farkında, kimisi değil. Veya çok fazla tesirinde kalmadığı için önemsiz sayılabilir bütün bunlar.

Ama biz önemsiyoruz, çiçek açan gülü, yaprak döken ağacı, çünkü bütün bu varlıklardan alıyoruz yaşama sevincimizi, hayatın devamının son ana kadar önemli olduğunu.

Kasım, kasım kasım kasılsın hele, içinde pastırma yazını barındıran, vedahi mor menekşenin gülümsediği, gülün gonca açtığı kasıma hak vermek gerekir diyelim bizde.

Biz arada kalmışlığa mahkum edilmişiz cancazım. Aralıktan seslenelim şairin yaptığı gibi sevgiliye.

Tabi ki, Ertuğrul Kapuzoğlu'nun bizzat kendisinden de dinlediğim şiirini paylaşmadan geçemeyeceğim burada

-/Aralıkta gel

özledim!

bir aralıkta gel

herkesin ocağında ateş yanar, benimkisi buz

şubat olmaz, kazma kürek yaktırır mart

bir aralık

bir aralık bul

bir aralıkta gel

i̇stemem orta malı nisanı

mayısın kokusu sinmiş hazirana, temmuza, ağustosa

sen

bir aralıkta gel

eylül herkesin dilinde

"kırk kocadan arta kalan bakire İstanbul"

ekimde ekerler bizi

kasımda kasımpatlar patlar istemem

sen

bir aralık

bir aralık bul

bir aralıkta gel

bir aralıkta

bir aralık tut

ısıt

gözlerimi, ellerimi, dudaklarımı

bir aralık

bir aralıktan

gözlerinde hüzün, hüzünde kar

bir aralıkta gel

(Ertuğrul Kapusuzoğlu)

Ne bahar, ne yaz, özlemin ve hasretin dindiği andır vuslat.

Şair bütün aylardan Umudunu kesmiş olmalı ki, bir aralıkta, bir ara gel demiş sevgiliye

Aslında öyle değil midir, bunalmış daralmış ve içi sıkılan insanı ısıtmaz mı, bir ara bulutları aralayıp, bir aralıktan parlayan güneş!

Kış mevsiminde, çiçek açar umulmadık bir ot,

Kar kokusu gelir uzak dağlardan,

Buza meyleder sararmış sular.

Donar çözülür insanda duygular.

Yüreklerinde erir kar

Kardelen kaderli kış çocuklarının... vesselâm

Yorum Gönder 0

Yorumunuz onaylanmak üzere yöneticiye iletilmiştir.×

Dikkat! Suç teşkil edecek, yasadışı, tehditkar, rahatsız edici, hakaret ve küfür içeren, aşağılayıcı, küçük düşürücü, kaba, müstehcen, ahlaka aykırı, kişilik haklarına zarar verici ya da benzeri niteliklerde içeriklerden doğan her türlü mali, hukuki, cezai, idari sorumluluk içeriği gönderen Üye/Üyeler’e aittir.