ANNELER GÜNÜ

Dünyanın en güzel kelimelerinden bir tanesidir.

‘’Anne ‘’ya da ‘’Ana’’,

‘’Bir çocuğu doğuran veya kendi doğurmadığı halde bir çocuğu evlat edinen ve bakımını üstlenen kadın.’’diye tanımlanır.

Evlada kanını, canını, uykusunu, ömrünü veren ‘’Ana’’.

‘’ Anneler Günü’’ bir güne sığdırılacak bir gün olmamakla birlikte ve sadece bu gün geniş kitlelerce kabul görülen özel günlerden bir tanesi olup, anneleri hatırlamak, anmak, onurlandırmak, sevgimizi göstermek için kutlanır.

‘’Anneler Günü’’ geleneğine gelirsek;

Antik Yunanlıların, pek çok tanrı ve tanrıçanın annesi olan Rhea onuruna verdikleri yıllık ilkbahar festivali kutlamalarıyla başlar.

Antik Romalılar da ilkbahar festivallerini İsa’nın doğumundan 250 yıl öncesinden ana tanrıça Kibele onuruna kutlamalarıyla devam eden,

Sonrası, ABD’de Anna Jarvis’in kaybettiği annesi için 1908 yılında başlattığı anma günü, 1914 yılında kongrenin onayıyla Amerika da yaygınlaştırıldı.

Türkiye'de ‘’Anneler Günü ‘’ ilk kez 9 Mayıs1955 yılında kutlanıldı.

Anneler insanlar için en değerli varlıklardır ki Kuran-ı Kerimde ‘’Cennet annelerin ayağının altındadır .’’der.

Onun için anneler günü bir gün değil yılın her günü kutlanması gereken özel günlerden bir tanesidir.

Bütün dinlerde ‘’Anne’’ kelimesi kutsal sayılmıştır. İlk insan Adem'in eşi Havva, "Havva Ana" olarak adlandırılır ve tüm insanlığın annesi kabul edilir.

Annenin sevgisi, şefkati, ilgisi, koruması, cefakâr olması, almadan vermesi, doğurganlığı, üretkenliği özelliklerinden dolayı "Tabiat Ana" yakıştırması yapılır.

‘’Ana gibi yar, Bağdat gibi diyar olmaz.’’

‘’Her yaşlanmış insanın içinde, annesini özleyen bir çocuk vardır.’’

‘’Analar bir eliyle beşiği diğer elleriyle dünyayı sallarlar’’

diyerek devam eden anlamlı ve özlü sözler.

Dünyaya gelmeye hazırlanan bir bebek yaradana sormuş:
“Ya Rab, beni dünyaya göndereceğini söylediler. Hikmetinden sual olunmaz. Ama ben çok küçüğüm, zayıf ve acizim. Dünya denilen yerde nasıl yaşayacağım?”

Duyduğu bir ses ona demiş ki…
“Merak etme; sana meleklerimin içinden öyle bir melek seçtim ki o seni bekliyor olacak. Sana şarkılar söyleyecek, sana gülümseyecek, sen onun varlığı ile sevgisi ile çok mutlu olacaksın.”

“Peki… ben insanların dilini bilmiyorum. Onlar bana bir şey söylediğinde ben onların dilini nasıl anlayacağım.”

“Meleğim sana dünyanın en güzel sözlerini söyleyecek, sana konuşmayı öğretecek.”

“Ama ben onlar gibi iki ayağımın üstünde yürüyemiyorum ki…”

“Meleğim seni kucağına alacak, bağrına basacak, hatta yürümeyi öğretecek.”

“Peki Allah’ım ben seninle konuşmak istediğim zaman ne yapacağım?”

“O melek ellerini açıp sana dua etmeyi öğretecek.”

“Peki… dünyada kötü insanlar da olduğunu duydum.”

“Korkma! O melek kendi canı pahasına ne olursa olsun seni her gün kötülüklerden koruyacak.”

“Peki Allah’ım madem dünyaya gitmek üzereyim, daha o meleğin adını bile bilmiyorum. Onu nasıl bulacağım.”

“Hiç merak etme sen kendini onun sımsıcak kollarında bulacaksın. Adının önemi yok ki; çünkü sen ona ANNE diyeceksin.”

Doğurup, büyüten, çocukları uğruna canını vermeye hazır annelerimizi anlatmak mümkün değildir.

Sözcükler varımıdır ki tanımına nokta koysun.

Anne vatandır.

Anne kutsaldır.

Anne kucaktır.

Anne sürekli özlemdir.

Ha en büyük felâket annesizliktir.

Varlığında hatırlamadığımız, yokluğunda hiç unutamadığımız, ne yaparsan yap bu dünyada seni tek affeden, seninle ağlayan, seninle gülen, onsuz olamadığını ancak onsuz olduğunda anlayabileceğin, dünyanın en kıymetli varlığını ANNE.

Annemiz var ve sarıp sarmalayan, şefkatini eksik etmeyen hayatı bize gül bahçesi eyleyen.

Bir evlat olarak da annemizin için gül bahçesine, hayata açılan bir penceresiyiz.

Anne olmak demek sadece bir çocuk doğurmak değil.
Anne; yaşanan, yaşatan kısacası her şey demek.

Anne, yemek yemediğinizde aç kalan, ancak sizde yerseniz doyduğunu hisseden, kendinden sizin için vazgeçebilecek tek varlıktır, Anne.

Annesi olup ta anne şefkati görmeyen, annesi olmayıp ta anne şefkati gören.

Her ne kadar üzsek de geceleri uyurken nefes alışverişini dinleyip huzur bulmamızı sağlayan ve yokluğuyla bizi de yok edebilecek tek insandır Anne.

Annesi yanında olmasa da yâda vefat etmiş olsada insanın ‘’Anne’’ kelimesi onun için kutsaldır.

Her şeyimizi anlatabildiğimiz arkadaşımız, vakit geçirmekten zevk aldığımız, sarılıp ağladığımız, güldüğümüz, hayatımızın vazgeçilmez parçasıdır Anne.

Sözcükler bulmak ve hatta makaleyi tamamlamak bil en zoru.

Sağ olan annelerimize sağlıklı, hayırlı, huzurlu ve çocuklarıyla yaşlar dilerim.

Hakka yürüyen tüm anaları rahmet minnet ve şükranla anıyor,

Yılın her günü, saati, dakikası, saniyesi bize hayat veren, can veren, kan veren annelerimizin ‘’Anneler Günü’’ kutlu olsun