Bazı insanlar dünyaya güzel şeyler söylemek için gelir.
Bazılarıysa söyleyemedikleriyle hatırlanır.
Hatırlanır iyisiyle, kötüsüyle...
Söyledikleriyle, söylemedikleriyle...
Kimisi de sadece susar. İşte, asıl susanları dinlemek gerek.
Ve kimileri vardır; ağızlarını açtıkları an, kendilerini eksiltir.
İşte o yüzden, insan bazen söyledikleriyle büyür, bazen de küçülür.
Konuşmak bir beceri değil artık, neredeyse bir refleks.
Ama susmanın bile bir dili vardır; konuşmanın da bir kalbi olmalı.
Düşünmeden söylenen her kelime, yerini bulamamış bir kurşun gibi...
Kimi zaman bir yüreğe isabet eder, kimi zaman bir dostluğu bitirir.
“Kurşun adres sormaz.”
Cümleler, insanın içini dışa çeviren aynalardır.
Aynada sen, sensin.
Ne taşıyorsan, onu gösterirler.
Kin taşıyorsan, zehir gibi akıtır;
Umut taşıyorsan, güneş gibi aydınlatır.
Ne kadar süslersen süsle, cümleler ele verir seni.
Onlarda yalan olmaz.
Kırgınlıklarımızın çoğu, kelimelerin yanlış yerlerde patlamasındandır.
Bir kere çıkmıştır cümle; toparlasan da, düzeltmeye çalışsan da, çıkan çıktı ağızdan bir kere.
“Beni yanlış anladın.” demek kolay gelir insana ya karşı,
Ama “Kendimi yanlış anlattım.” demek cesaret ister.
Ve bazen, sadece bir kelime...
Bazen de sadece susmak...
Susmak, erdemliktir.
Sadece bir tek kelime, yılların dostluğunu onarabilir
ya da yıkabilir.
Konuşmak seni var eder.
Ama neyle konuştuğun, nasıl konuştuğun, ne kadar var olduğunu belirler.
Bazen bir “Özür dilerim.” insanı insan yapar.
Bazen bir “Ben buradayım.” tüm yalnızlığı unutturur.
Yeter ki sen iste...
Sen, ağzından çıkan cümleler kadar varsın bu dünyada.
Ne söylediğin kadar, nasıl söylediğinle de ölçülürsün.
Ses tonunla, seçtiğin kelimelerle, sessizlik anlarınla...
İçinde ne taşıyorsan, dudaklarından dökülenlerde o vardır.
“Etkili ve güzel konuşmayı sağlayan kelimeler değil, konuşma stilidir.”
“Bir güzel söz söyleme sanatı varsa, bir de güzel anlama ve dinleme sanatı vardır.”
“Dilinizi daima iyi kullanınız. O, sizi mutluluğa götürdüğü gibi, felakete de götürebilir.”
“Bazen insanlarla aynı dilde konuşamadığını fark edince, farklı dilde susmayı tercih edersin.”
“Sıradan insanlar gibi konuş, bilge adamlar gibi düşün; böylelikle herkes seni anlasın.”
“İnsanlar sadece konuştukları şeylerden değil, sustukları şeylerden de sorumludurlar.”
“Gerek yok her sözü laf ile beyana. Bir bakış bin söz eder, bakıştan anlayana.”
“Hafif acılar konuşabilir ama derin acılar dilsizdir.”
Unutma:
Bazen susmak bir zarafettir.
Ama konuşmak bir sorumluluk.
Ve insan...
Dilinin gölgesinde yaşar.

Avatar
Adınız
Yorum Gönder
Kalan Karakter:
Yorumunuz onaylanmak üzere yöneticiye iletilmiştir.×
Dikkat! Suç teşkil edecek, yasadışı, tehditkar, rahatsız edici, hakaret ve küfür içeren, aşağılayıcı, küçük düşürücü, kaba, müstehcen, ahlaka aykırı, kişilik haklarına zarar verici ya da benzeri niteliklerde içeriklerden doğan her türlü mali, hukuki, cezai, idari sorumluluk içeriği gönderen Üye/Üyeler’e aittir.