Konu insanoğlu olunca ve sanatla uğraşanların oluşturduğu camiada en iyisi kişinin kendisidir.
Elinde bir kara, çalıyor sağa sola- hesabı eleştirmek, küçümsemek ve ben bu konuda şöyle demiştim, böyle yazmıştım diyerek kendinden iyi olanın hatalarını bularak iyi olduğunu zanneder.
Küçültmek suretiyle büyüklenmek diyoruz biz buna, bir başka deyince avunmak...
Her meslekte güzel ürünler, eserler üretenler ise hayran, okur veya müşterilerinin çokluğu ile belli olur.
Yıllardır bitmeyen bir tartışma konusu "sanat sanat için midir, sanat toplum için midir? de olduğu gibi
Şiir nedir?
Şair kime denir?
En büyük şair kimdir?
Soruları sorulup herkes kendi anlayışına ve bilgisine göre cevap vermiştir.
Okuduğunu anlayan, anladığını yazan bir vatandaş olarak şairlik ve şiir yazma konularında, bu tür sanatsal faaliyetlerin büyüklük taslamak için yapılmaması gerektiğine inanıyorum.
Üstatlar, ustalar toplumda ülkemizde ve dünyada belli bir yere gelmiş otoriteler tarafından kalemlerinin gücü duygu ve düşüncelerinin sağlamlığı kabul edilmiştir.
Geriye kalanlar ise kendi aralarında bir yarış halinde olup, benim ayranım ekşi içilmez dememektedir ... vesselam
Bu hafta izdiham edebiyat dergisinden alıntılar yaparak köşemi okunur hale getirmeye çalıştım!
Kimileri esprili kimileri de en büyük olduğunu söyleyen şair görüşleri ile iki güzel şiiri siz saygıdeğer okurlarımla paylaşmak istedim
.....
ŞAİRLERE SORDUK, EN BÜYÜK ŞAİR KİM?
Önümüze çıkan bütün şairlere sorduk: Sizce en büyük şair kim?
Bir aydan beri üzerinde çalıştığımız bu konuda birbirinden enteresan cevaplar aldık. Arkadaşımız Murat Güven’in yaptığı bu çalışma dikkate değer bir konu oldu. İşte aldığımız cevaplar:
Gülten Akın: Bence en büyük şair Gülten Akın. Yazdığı şiirlerle bunu ispat etti.
İsmet Özel: Bu soruyu sormanıza gerek yok. Yaşayan en büyük şair benim.
Sezai Karakoç: Dünyaya sırtımı döndüm. Çünkü en büyük şair bendim.
Metin Celal: Büyüklük deyince ben kendimden başkasına toz kondurmam. Birinci benim…
Ahmet Selçuk İlkan (ASİ): Bir gecede 10.000 TL alıp şiir okuyan benden başka şair olmadığına göre en büyük şair benim.
Hilmi Yavuz: Öğrencilerimin de dediği gibi en büyük şair benim.
Haydar Ergülen: Çocuklar beni güldürmeyin… Ben varım, kimse yok.
Hüseyin Peker: Elbette en büyük şair benim.
Ebubekir Eroğlu: Bence Ebubekir Eroğlu en büyük şair.
Şükrü Erbaş: Yaşayan en büyük şair olduğumu herkes zamanla anlıyor.
Cevat Çapan: Şairlik varsa birincilik hakkımdır.
Ahmet Ada: Bir benim, iki başkaları…
Veysel Çolak: İzmir’de en büyük benim, Türkiye’de de ben…
Bünyamin K. : Herkes kabul ediyor ki en büyük şair benim.
Hüseyin Avni Cinozoğlu: Söylemekten çekinmeyeceğim. En büyük şair Hüseyin Avni Cinozoğlu…
Küçük İskender: Facebookta hayran sayfalarına bakarsanız en büyük şairin ben olduğumu görürsünüz.
İbrahim Tenekeci: Yaşayanlar içinde en büyük sanırım benim.
Necmi Zeka: İmgelerim konusunda birinciliği kimseye bırakamam.
Özlem Tezcan Dertsiz: Kadın şairler arasında bendim artık erkek şairler arasında da benim.
Zeynep Uzunbay: Uzunbay var ise sorun yok.
Mustafa Akar: Ben.
Sennur Sezer: Kardeşim Murat elbette en büyük şair benim.
Selim Temo: Şairlerden benim, şehirlerden Prag.
Neşe Yaşin: Sormanız hata. Elbette benim.
Bülent Parlak: Şairlerden benim, şehirlerden Amasya..
Alper Gencer: Murat, sana bunu kim sordurdu bilmiyorum ama elbette ben en iyi şairim.
Mustafa Muharrem: Değerim kesinlikle birincilik hususunda anlaşılacak.
Cihat Duman: Pişman ederim ki en büyük şairim ben.
Gökhan Arslan: Çıkan kitaplar içinde en iyisi benimkiydi.
Yavuz Türk: Murat daha evvel de konuştuk bu konuyu. Birinci tabi ki benim.
Baki Asiltürk: Yaptıklarımdan hala anlamadınız mı en büyük şairin ben olduğunu.
Şeref Bilsel: Ben birinciyim her zamanki gibi.
Gonca Özmen: Ben birinciyim. Geri kalanlar ikinci.
Kadir Aydemir: Ben varım, korkmanıza gerek yok.
Furkan Çalışkan: Kabahatim birinci olmak.
Serkan Türk: Kesinlikle benim. Trabzon beni konuşuyor.
Hayriye Ünal: Delirdiniz mi, elbette ben birinciyim.
Enver Ercan: Varlık nasıl birinciyse ben de birinciyim şairler arasında.
Birhan Keskin: B.e.n.
Altay Öktem: En büyük şair benim.
İhsan Deniz: Şair varsa birinci benim.
Koro: Hep bir ağızdan: En büyük biziz.
Tarih 1 Mart 2016
(İzdiham)
...
KENDİME DENK DÜŞTÜĞÜM GÜN
tüfek sesli bir sabah beliriyor göğsümde
sokakların çağrısı adıma çarpıp yokuşlara yaslanıyor
kalbimde biriken dünya işleri
biraz protesto, biraz da heves
geçiyorum yeşeren vardiyadan, tozuttuğum kapıdan
siperler, çarklar ve bozgun kokuyor ellerim
ellerim her şey kadar yenik ve güleç
ellerim herkes kadar hile
buna direniyorum.
oysa bir kenti dürtüp irkiltecek yaşımda
ağzımda parlayan mermi, alnımda bulduğum şiddet
ne acı aramadan bir uzakta bulmuştum kendimi
kendimden kayb ve kendime mecnun bir uykuda
fakat soluksuz bir kavşaktı yürüdüğüm hayat
adıma yakışacak reklam
adıma ilişecek bir ıslık arıyordum
atların boynuna benzer cilveli ölümlerdi üşüştüğüm.
gittikçe kendime benziyorum.
-Varlık, 1349.sayı-
(Burak Çapan)
....
YİRMİ KİNCİ YÜZYIL
Yazdıklarım,
arka camdaki tuğra kadar ideolojik,
kan ve barut üzerine kurulan dostluklar kadar stratejik,
hırdavata dayalı toplumsal statüler kadar sosyolojik,
TOKİʼnin mimari dehası eserleri kadar estetik,
tepkidir bütün moderatörlere.
Renkli ekran, siyah beyaz takım, kibir, gurur ve salyalar
siyasinin dilenmesi dikkat çekmez saraçhanedeki gariban kadar
kravatından yalnız secdede rahatsız olanlarla konuşmuyorum.
Abdestim var
şafi değilim
yine de uzak dursun o adamlar.
Ekranlara baktıkça kin doldum
kutuplardan basık göbeğinden şişkince
flaş patlamadan suratına
mikrofonsuz konuşmayanlara üfledim.
üfledim nefretimi gökyüzüne,
katilleri zehirlerim belki
patlayan bombalar, yüzükoyun bedenler,
bağıran anne, düşen organ,
ve çocuklar. hareketsiz. ağlamıyor.
Çocuklar ölürken şiir yazan ya şairdir ya kafir.
Bizim parti iyi aslında zabıtalar kötü.
Beklemeyin boşuna gelmeyecek o gemi,
bizimkiler de zaten yüzerken ölecek.
anlamadınız mı işte kazandık,
Viyanaʼya dayandık.
Şimdi müdafaa vaktidir olanı
hiç olmamış olanı.
ihanet etmedi İtalya, bizim çocuklar abarttı.
Bizden çocuk öldü mü kınamak gerekir katili
kınamaktan daha yürek ister geceleri dışarı işemek
turşulaşmış sloganlarınızda bana da yer verin.
Şeytanın günahına bulanmış insan küçümser
elçilik önünü dolduranları
ama o, sayfalarda atar sloganları.
Ölü bedenlerle molozların koalisyonunu tanımayacağım,
tanımayacağım bombaların egemenliğini,
kara dumanların ritimsiz dansını kimse sevmiyorsa
tozun ve grinin ahengini siren sesi neden bozmak zorunda?
Ne firavunun sihirbazları, ne Mekkeʼnin şairleri
gördüğüm sadece ana haber bülteni.
Fatih Gürlek
İZDİHAM