Uykusuz geceleri… bana bana sor.
Ben, sabahın yüzünü görmeden
her gece binlerce dertlerle hesaplaştım.
Her biri bir aşkın açısı
Her biri bir yara izi…
Her biri bir "neden olmadı?" sesiyle yankılandı yanan içimde.
Sen o saatlerde en güzel hayaller görerek uyuyordun belki,
ben her şeyi halletmiş gibi bir cümlenin ortasında boğuluyordum.
Bir fotoğrafa bakarken, çektirdiğim resmin içindeki bir kelimenin,
bir suskunluğun tam ortasında kaldım!
Bilir misin?
Dertlerle geceler nasıl geçer olmayan sabahlarla.
Bazı geceler, yorgunluktan değil,
hatıraların ağırlığından, kelimelerin yoğunluğundan kapanır gözlerin.
Ama ben... kapatamadım gözlerimi çünkü
Her kapatışımda senin hayalin senin ismin çarptı kirpiklerime.
Uykusuz geceleri bana sor bana sor.
Yastığım tanıktır kaç kez sana seslendim haykırdım sessizce,
duymadın duyuramadım sana.
Duysan da, dönüp bakmazdın bir yabancıdır diye.
Ben bilirim seni senden daha iyi...
Geceler uzun, ama sevda daha uzun.
Bitmez bir gün, bir yerde...
Eğer ki bir gün sen de uykusuz kaldığında
birinin adını düşünürken,
hayallerde kaybolurken,
bir şarkının içinde zamansız boğulurken
işte o zaman anlarsın beni uykusuz gecelerin ıstırabını.
Uykusuz geceleri…
İşte o zaman bana sor sevgilim.