Biliyor musun…
Sen girince… kalbim…bir başka atmaya başladı.
Yıllardır kapalı duran bu gönül kapısı…
…ilk defa… güneşin ışığıyla tanıştı.
Gönlüme hoş geldin güzel…
Çekinme gel… burası senin de evin artık.
Otur… en güzel köşenin tahtına.
İstersen…
…tüm eşyaları kaldırırım senin için,
yeter ki iste bunca yıldan sonra.
Sen gelince…
yalnızlığım sessizce gönlümü terk eyledi…
Hüzün…o çoktan bavulunu topladı.
Ve… yola düştü bile gidişine sevindim.
Bak gönlümün …
Gözlerimin tüm pencereler açık sana.
İstediğin yerden gel artık gir artık…
hangi başköşede istersen kal.
Kal…Yeter ki gitme.
Gönlüme hoş geldin…
Ve inan…
Buradan çıkış kapısı yok artık sana.
Çünkü gönlüme hapsettim bekçin benim bilesin
Çünkü burası…
…senin sonsuza kadar kalman için açıldı.