Bazı cümleler vardır, söylenince yürekte bir sızı, bir sıcaklık bırakır. “Anneler çocukları mutlu olunca mutlu olurlar” tam da onlardan biri. Basit gibi görünür ama içindeki derinlik, yılların, uykusuz gecelerin, endişeli duaların, sessiz fedakârlıkların bir özetidir.
Bir gülüşün yeter, dünya susar,
Yaralı kalbim sende huzur arar.
Her gece üstümü örten dualar,
Sensin, ey kalbimin nurlu anam.
Bir annenin mutluluğu kendi neşesinden çok, çocuğunun gözlerinde parlayan huzurdadır. Yeni bir oyuncakla değil, çocuğunun düştüğünde kalkmayı öğrenmesiyle sevinir. Karnesi iyi gelmiş bir çocukla değil, insanlara saygılı ve vicdanlı bir çocukla gururlanır. Karnı doymuş, üstü başı düzgün bir çocuğun arkasından içten bir "şükür" çeker. Ama en çok da o çocuk gece yatağa gülümseyerek giriyorsa, işte o zaman annenin kalbi gerçekten dinlenir.
Yorgun ellerinde bin emek izi,
Sevdanla silinir hayatın sızısı.
Gözlerin derin, sonsuz bir deniz gibi,
Bakarım içine, bulurum kendimi.
Bir annenin mutluluğu sessizdir. Çoğu zaman dile gelmez, ilan edilmez. Fakat çocuğu yorgun eve geldiğinde hazır bir çorba varsa ocakta, ya da çocuğunun üzüntüsünü fark edip yanına oturduysa sabırla, işte oradadır annenin mutluluğu.
Sıcacık çorba gibi ısıtır sesin ta içimi,
Her harfinde saklıdır geçmişimin izi.
Saçına düşen o akların sayısı kadar
Temizdir kalbin, tarifi imkânsız gibi.
Çünkü annelik; sevilmeyi değil, sevmeyi yücelten bir haldir. Sahip olmayı değil, paylaşmayı kutsal sayar. O yüzden bir anne, kendi hayallerinden vazgeçebilir ama çocuğunun hayaline omuz verir. Kendisi üzgün olsa da, çocuğunun gülüşüne perde olmaz.
Bazen kızarım, küserim çocuklukla ben,
Sen sabırla seversin okşar her nedense.
Bir gün gelirde büyürüm sanırsın ama
Ben hâlâ küçüğüm koynunda yatırsana beni.
Anneler bazen çok sessiz görünür. Ama bilin ki her suskunluğun ardında bir dua vardır, her bakışın içinde bir umut. Çocuk mutluysa, dünya yerli yerindedir onlara göre.
Varlığınla tamamlandı bu eksik dünya,
Yokluğun karanlık, ruhun sessiz bir dua.
Ne yazsam söylesem azdır, yetmez cümleler,
İyi ki varsın, benim güzel canım annem.
Ve belki de bu yüzden, bir annenin gözlerinde parlayan en güzel ışıltı, çocuğunun huzurundan yansıyan ışıktır.
Çünkü anneler, çocukları mutlu olunca gerçekten mutlu olurlar.
(Şiir: Anneme)