Bir ıstıraptır yaşamak, yaşayan bilir; ne ki bir umuttur da yaşamak, insan olan bilir.

(Dücane Cündioğlu)

Yazıma başlarken kullanacağım kelimeleri özenle seçmem gerektiğini düşünerek yazmak istiyorum. Öyle ki kelime vardır ipe götürür, kelime vardır adamı ipten alır, biz insanlara bahşedilen konuşmak, konuşarak anlatmak ve anlaştırmak birer nimettir. Yanlışı düzeltmek, izah etmek, yanlış anlaşılmalara sebep olunca özür dilemek yine kelimelerle ve kelimelerin ruhuyla olur.

Şimdi dileyeceksiniz ki kelimenin ruhu mu olur?

Olur azizim olur, olur beyim olur,

Tabi ki olur sayın bayan, neden olmasın ?

Gerek sosyal medyada, gerekse burada yazdıklarımda bana verilen yetenekle ve yaptığım işin bilinci ile sorumluluğumu bilerek iyeye güzele ve siz okurlarımın gönlüne ruhuna hitap etmeye çalıştım, çalışıyorum.

Demem o ki; kelimelere ruh veren, yeri gelince üşüten, yeri gelince ısıtan, hatta insanı canından bezdiren ve dahi hayatı yaşanılır kılan, umut var olmamıza yol açan şiirlerden sözlerden ve insanlar üzerinde etkisi olduğuna inandığım şairlerin kelimelere verdikleri ruhu örneklerle anlatmaya çalışacağım.

2=1

Kim o, deme boşuna...

Benim, ben.

Öyle bir ben ki gelen kapına;

Baştan başa sen.

(Özdemir Asaf)

...

Gülün duldası!

Nerde durur dinlenir şu yaramaz kelebek.

Gülden güle konuyor çocuk gibi şen şakrak

Belli ki unutturmuş aklından çıkmış ölüm.

Ölüm dünya gerçeği çetrefilli yaşamak

(Arap Kurt)

...

Modern hayatın ağır şartları altında, ölüye ağlamaz, diriye gülmez insanlar haline geldik.

(İbrahim Tenekeci)

...

Farkındalık

mahşer kalabalığında

kendi mahşerini yaşarmış insan

sevinç; bulutları aralayan anlık güneş

keder; gölgeleri kadar peşlerinde

biri diğerinin aynası

hiç bir fark yok yüzlerinde

dalgın adımlar

bir omuza çarpana kadar acısız

acısı kadar biri diğerinin farkında ancak.

(Arap Kurt)

...

YASAKLANMIŞ ŞİİRLER

Benim şiirim el öpmez

Şiirimin ellerini öpmek

Sultanlara düşer!

Ey dostlarım!

Kılıcın saltanatını hep reddeden

Bir yarayım ben..

Yaşasın bir demet yonca

Yaşasın tek tanrı diye Allah’a yalvaran

Halklar adına!

Yoksun olanlar adına

Sesten, düşünceden, dilden

Çekeceğim başkaldırı bayrağını.

Şiirlerim yasak,

Çünkü insana

Sevginin ve uygarlığın

Kokusunu taşıyor onlar

Şiirlerim yasaklandı,

Çünkü her dizesi muştu taşıyor sizlere.

Dostlarım!

Sizleri bekletmekteyim hâlâ

O kıvılcımı tutuşturmak için…

...............(Beyrut, 1984)

(Nizar Kabbani)

...

Kukla

Biz gerçekten bir kukla sahnesindeyiz

Kuklacı felek usta, kuklalarda biz

Oyuna çıkıyoruz birer, ikişer;

Bittimi oyun, sandıktayız hepimiz

(Ömer Hayyam)

Ezcümle; şair veya yazar kendi ruh alemini düşünce iklimini ve dahi vereceği mesajı, fikri düşünceyi kelimelerle ve kelimelerin ruhuyla duyurur.

vesselam

Avatar
Adınız
Yorum Gönder
Kalan Karakter:
Yorumunuz onaylanmak üzere yöneticiye iletilmiştir.×
Dikkat! Suç teşkil edecek, yasadışı, tehditkar, rahatsız edici, hakaret ve küfür içeren, aşağılayıcı, küçük düşürücü, kaba, müstehcen, ahlaka aykırı, kişilik haklarına zarar verici ya da benzeri niteliklerde içeriklerden doğan her türlü mali, hukuki, cezai, idari sorumluluk içeriği gönderen Üye/Üyeler’e aittir.