Duyuların geçiş kapıları

İnsana dair duyuların GEÇİŞ KAPILARI zihne ve yüreğe GEÇİŞ olmak üzere. İki şekilde fiiliyata yönlendiren dinamikliğinin tesiriyle. Kesin insan hareketliliğin cümle kapısı olan bu geçişlerin anlamlandırışlarını gözlerden okumanın mümkünü vardır elbette.

Çünkü, her ikisini de !! Bir bütün olarak göre bilmek için, bakan gözlerle görmek gerek? Etkileyen ve etkilenen şuurlar, illâki taşıdıkları bedenleri zafere ulaştırmasını da bildiklerinden. Aslında insan hayatı konar göçer misali

Çıkış ve yolculuk yapışlarının miselleriyle iç-içe hareketlilikleriyle etkinlikleri yüzünden ; kimi hayatlar parlar iken. Kimi hayatların etkin linklerinin kendilerine bile yetemeyişlerinden dolayı !! Etkinsizlik sönükleşmelerinden dolayı mana kesinlikleri de zayıflayacağından dolayı.

Duyularının GEÇİŞ kapılarında zafiyetlere baş göstermeye başlar.? Hemen, hemen hiçbir canlı kolay, kolay yaşam şevkini bırakmayı istemez çünkü ; etkinlikleriyle canlılığının şifresinin bedene dönüşümüyle gelişen yaşamanın etkin arayışlarına istinaden. Hayat, yaşam yollarını çizişlerini daha çok bakış ve arayışlarının peşlerinden gidişlerinden dolayıdır ki !! İşte bu uğur da insanların birbirine karşı gölgeleyip gölgelememekle hareketlilik, hâl ve tavırlarını mertlik ya da namertlik, peşlerinden gidilir ya da peşlerinden gidilmez, gölgesine sığınılır ya da gölgesine sığınılmaz, inanılır güvenilir ya da inanılmaz - güvenilmez gibi olumlu, olumsuz unsurları layık görmelerindeki esas amaçları !! İşte bir biri adına yakıştırıcı duyularının GEÇİŞ kapılarında algılayan bireyler, toplumlar. Hayat başarılarındaki hakimiyetlerine karşı sevinici olanlarla rencideci olanlara karşı içlerinden kopan seyirlerini mutlak duyularının GEÇİŞ kapıların da algıladıklarından dolayı.İnsanların, insanlığın her bir geçerliliğindeki biçimlenişleriyle; her bir geçersizliklerindeki biçimsizleşmişliklerinde !! Mutlaka duyularının GEÇİŞ kapılarındaki seyirlerin içlerinden dökülen şeylerin yaşanışlı algılanışları vardır ki o hâl de. Mutlak duyulmalıdır dökülenlerdeki vicdanın. O kendi asaletine has seslenişleri.?

Dünyadan bir haber olacak kadarıyla.

Kimse - hiç bir birey, hiç bir toplum.

Hiç bir şehir, hiç bir ülke, hiç bir devlet.

Sahiden gerçeklere sırt dönemez ve.

Hataları, mükâfatları sahipsiz bırakamaz !!

Görmemezlikten gelemez düşmanlıkları.

Bilmelidirler iz üzerilerinde yakalanışları

Cana can katar içerik inceldikçe gidişatla .

Ïşte huzur gelir hüsnüniyetli samimiyetle !!

Basamak, basamak yükselir yakınmayışlar.

Can dost olur yakınlık içerisinde olanlara !!

Düşmanlık cana, mala kast etmektir.

Kim yaklaşır ki, böylesi izsiz, izinsiz sarmala ?

Başarısızlık avareye dönüştürür insanı.

Dağ gibi olsa da gene de yüzünde esici olur.

Soğuk rüzgarla karlı,buzluluk, ne çare ki !!

İçten içe katlanılmıştır taşlaşıcı yüreklerden.

O gelen seslerin serpilişlerindeki açılışlara.

Oysaki muhabbetler demlendikçe hasıl olur.

Nice mutluluklar, yeter ki idrakine varlıksın.

Saçmalıklarla yaşana bilinecek olanların !!

Derinliksiz kalp huzuru gerçekleşmez ki.

Bağlı kalınırsa kaprislere iç dünya huzursuz !!

Varlığına sahip çıkmak isteyen için önemlidir.

Sahip çıkmak illâki derinliğe elbette gerçek.

En büyük paydır insan psikolojisi içinde !!

Çünkü, fikir mutlak duyların GEÇİŞ kapıların dayken ruh yapılanır ve yanlanır, ki itibar da. Ona göre filizle gösterir insan ne olduğunu.

Esas yokluk ise, sorunlar iç-içe ve dirençlidir.

Her idrak için bir haz çabası olur ki, şayet !!

Her sorumluluk bir şenlik çabası oluyor ise !!

Köleleşmemek için önceliklere kona bilmek !!

Ïnanın bir bahaneden ibarettir dense yeridir.

Oysa ki saflaşmanın çabası da bahanedir.

Denilemez avare yaşamak şahanedir diye.

Amaç düzgün, intizam sahiden oluşuyor ise !!

Yaşamak daha düzenli olur derin ve dizgin. Manalıca bir şekilde insanlığa aittir elbette.

Duyularının GEÇİŞ kapılarında algıladıkları !!

Asıl, asıl bir Yönetim Sistemi (Yavuz Yurt).